Les Corbeaux

Is een lied van Claudia de Breij uit 2009. In 2015 had het een hoge notering in de Top 2000. Centraal in de tekst staat iemand die op zoek is naar geborgenheid bij iemand die ze vertrouwt in tijden van oorlog, onrust en onzekerheid. Destijds waren de aanslagen in Parijs (nov. 2015) zeker van invloed op de populariteit van het lied maar ook de vluchtelingen crisis was een reden dat mensen de tekst extra indringend vonden. Grote bekendheid kreeg het in 2012 toen de Breij gevraagd werd om het te zingen in de “Wereld draait door” toen daar het ski-ongeluk van prins Friso werd besproken. Matthijs van Nieuwkerk vroeg Claudia dit lied te zingen vanwege de “ troostende woorden” in de tekst.

Deze song is gebaseerd op een oud Iers liedje. Het werd tijdens de wereldtournee van Abba in 1979 altijd ter afsluiting van concerten gespeeld.
In juni 2016 vierden Björn Ulveaus en Benny Andersson van ABBA het feit dat zij elkaar 50 jaar geleden hadden ontmoet en hun samenwerking begon. Anne-Frid en Agnetha traden op deze avond samen op en zongen "The way old friends do":
"Troost vinden bij elkaar zoals oude vrienden doen."

"California Dreamin" is een liedje dat is geschreven door John Phillips en Michelle Phillips van de popgroep The Mamas and the Papas, die het zelf in 1965 ook opnamen. De plaat werd hun eerste hit. Het tijdschrift Rolling Stone nam het in 2004 op als nummer 89 in de lijst van The 500 Greatest Songs of All Time. De tekst van het liedje vertelt hoe de zanger op een koude winterdag droomt van het warme Californië. ("I'd be safe and warm | If I was in L.A." – Ik zou veilig en warm zijn als ik in Los Angeles was.)
California Dreamin' kreeg in 1966 een gouden plaat, omdat er meer dan 500.000 exemplaren van verkocht waren. In 2001 kreeg het nummer een Grammy Hall of Fame Award.

Hallelujah is een nummer geschreven door de Canadese zanger Leonard Cohen. Het verscheen voor het eerst op diens album Various Positions uit 1984. Sindsdien is het tientallen keren gecoverd, onder andere door John Cale en Jeff Buckley. Na de opname van Buckley en vooral na diens dood in 1997, steeg het nummer in populariteit. Tot 2009 waren er ongeveer 200 versies van het lied uitgebracht, waarmee het het meest gecoverde Leonard Cohen-nummer is.

Geschiedenis en covers

Leonard Cohen schreef het nummer voor zijn album Various Positions uit 1984. Platenmaatschappij Columbia Records wilde het album niet uitbrengen omdat ze het niet goed genoeg vonden, waarna het verscheen bij het onafhankelijke label Passport Records. Later werd een cd- en geremasterde versie alsnog uitgebracht door Columbia. Het kostte Cohen naar eigen zeggen meer dan een jaar om Hallelujah te schrijven. Dit zei hij tijdens een gesprek in Parijs met Bob Dylan, na een concert. Cohen had meerdere coupletten geschreven, omdat hij geen goed einde voor het lied kon vinden. Cohen heeft Hallelujah drie keer op een album gezet. Na de studioversie uit 1984 waren dit een liveversie uit 1988, die in 1994 op het album Cohen live verscheen en een andere liveversie uit 2008 op Leonard Cohen: live in London uit 2009. In deze drie versies zong Cohen zeven verschillende coupletten. De versie op Cohen live bestaat uit drie andere coupletten dan de studioversie. Alleen het laatste couplet bleef op een paar woorden na ongewijzigd. Op Leonard Cohen: live in London combineerde hij de twee andere versies tot een lied van zes coupletten. Hij nam de eerste twee van de studioversie en vervolgde met het derde en daarna de drie overige coupletten uit de liveversie.

"Tot jij mijn liefde voelt" is een hertaling van Huub van der Lubbe van "Make You Feel My Love", ook bekend als "To Make You Feel My Love". Het is een nummer geschreven door Bob Dylan voor zijn album Time Out of Mind, uitgebracht in september 1997. Het werd voor het eerst commercieel uitgebracht in augustus 1997 door Billy Joel voor zijn verzamelalbum Greatest Hits Volume III.
Het is een van de weinige nummers die de status van een "standaard" in de 21e eeuw heeft bereikt, en is gecoverd door meer dan 450 verschillende artiesten. De bekendste coverversie is van Adèle.

Het verscheen begin 1967 als B-kant van de single Onder ons, de opvolger van de grote hit "Het Land van Maas en Waal". Die single bereikte de 11e positie in de Nederlandse Top 40 op Radio Veronica. Verdronken vlinder verscheen in 1969 echter ook als A-kant van een single met als B-kant Beneden alle peil. Ditmaal behaalde de plaat de Nederlandse Top 40 niet, maar bleef steken in de Tipparade. Ook in de destijds nieuwe publieke hitlijst, de Hilversum 3 Top 30, werd géén notering behaald.
Beide liedjes zijn geschreven door Boudewijn de Groot en Lennaert Nijgh, in een arrangement van Bert Paige. Verdronken vlinder werd in het Engels opgenomen door De Groot als Beautiful Butterfly.
In Verdronken vlinder wil de schrijver zo vrij leven als een vlinder. Eenmaal zich daarvan bewust, ziet hij dan ook in dat het einde van een vlinder ook niet zo fraai is; bijvoorbeeld sterven op een plas water. Dan toch maar mens zijn ("om te leven hoef ik echt geen vlinder meer te zijn").
Beneden alle peil is een lied over min of meer onbeantwoorde liefde; hij vindt haar geweldig, maar zij denkt alleen aan zichzelf: dat vindt hij beneden alle peil. Deze tekst van Lennaert Nijgh wordt geacht autobiografisch te zijn.

Het Engelse lied Fix You van Coldplay geschreven door Chris Martin.
Chris Martin schrijft het als troost voor zijn vrouw nadat haar vader sterft in 2002. Chris Martin: "Ik bleef vragen, wat kan ik voor je doen. Vertel me hoe ik je kan helpen. Ze keek me aan: "Hou me vast, want jij bent de enige die me kan "maken", Fixen.

"Door de wind" is een nummer voor de Belgische zangeres Ingeborg, geschreven door Stef Bos. Het was tevens het nummer waarmee ze haar land vertegenwoordigde op het Eurovisiesongfestival 1989 in de Zwitserse stad Lausanne. Daar werd ze negentiende, met dertien punten.

Tegenover elke grote songfestivalklassieker staan honderden liedjes die tevergeefs geschreven worden in de hoop op succes in de Europese hitparades. Miss Montreal duikelde een van die vergeten pareltjes op en scoorde er een dikke hit mee.
Liedjes leggen vaak een lange weg af voordat ze hun publiek vinden. Of voordat ze überhaupt een publiek vinden. De laatste jaren speelt het televisieprogramma Beste Zangers een toenemende rol in het boven water te halen van vergeten liedjes. Soms met verrassende en ontroerende resultaten. In het dertiende seizoen van het tv-programma vertolkt Sanne Hans onder meer Door De Wind, dat ze zingt in het bijzijn van Stef Bos, die het ooit schreef. Het liedje raakt een gevoelige snaar bij de televisiekijkers, zoals wel vaker het geval is bij Beste Zangers. En passant wordt Door De Wind de grootste hit van Miss Montreal sinds het duet Hoe met Nielson, uit het voorjaar van 2013. Dat terwijl het origineel van Door De Wind nog geen deuk in een pakje boter sloeg in de hitlijsten.
De geschiedenis van Door De Wind gaat terug tot de jaren tachtig, nog voordat Stef Bos als soloartiest doorbreekt. De achttienjarige Bos verruilt zijn geboorteplaats Veenendaal in 1979 voor Utrecht, om daar een lerarenopleiding te volgen. Nadat hij deze voltooid heeft, besluit hij in 1984 een theateropleiding te volgen in Antwerpen. Hij wordt verliefd op de Vlaamse havenstad en ook op zijn vijf jaar jongere studiegenootje Ingeborg Sergeant. Terwijl Bos aan de slag gaat bij de Vlaamse publieke omroep BRT, voor het radioprogramma De Ochtendploeg, maakt Sergeant furore als helft van het vrouwelijke cabaretduo Zwiep en Brons, dat in 1988 het Leids Cabaretfestival wint. Sergeant ambieert echter ook een zangcarrière en vraagt haar vriendje om enkele liedjes te schrijven. Drie daarvan verschijnen in 1989 onder de artiestennaam Ingeborg op single bij platenfirma HKM: Door De Wind, Zomer en Verlangen, een duet met de dan opkomende band Clouseau, die op hetzelfde platenlabel zit.

Eurosong

Hoewel het duet Verlangen geen hit wordt, komt het in 1990 wel op Ingeborgs debuutalbum Voor Eén Seconde terecht. Een andere versie, waarbij Koen Wauters het merendeel van de vocalen zingt, is datzelfde jaar op Clouseau’s tweede plaat Of Zo… te vinden. Een balladversie zonder Ingeborg verschijnt op het livealbum Live ’91. Om het nog wat ingewikkelder te maken, neemt Clouseau in 1992 een Raymond van het Groenenwoud-compositie op die ook Verlangen heet.
Stef Bos en Ingeborg zijn ervan overtuigd dat ze goud in handen hebben met de single Door De Wind en sturen het nummer in 1989 in voor Eurosong, de Belgische voorselectie voor het Eurovisie Songfestival. Daar komen Ingeborg en Stef Bos wederom hun vrienden van Clouseau tegen. Door De Wind wint met 64 punten van de overige elf kandidaten en mag België dat jaar vertegenwoordigen in Lausanne.
Overigens zijn de heren van Clouseau er niet rouwig om dat hun inzending als tweede eindigt. Hun liedje, Anne, is namelijk hun eerste nummer één-hit in eigen land en wordt ook in Nederland opgemerkt. Dat terwijl Door De Wind in Nederland flopt en in de Vlaamse charts niet hoger komt dan nummer achttien. Twee jaar later neemt Clouseau opnieuw deel aan Eurosong, nu Euro-Clouseau gedoopt, omdat de inmiddels zeer populaire groep de enige deelnemer is met drie liedjes. Geef Het Op wordt geselecteerd voor het Eurovisie Songfestival van 1991, maar strandt in Rome op de zestiende plek met slechts 23 punten. Dat is alsnog beter dan Door De Wind, dat in 1989 als een na laatste eindigt op het Eurovisie Songfestival, boven de inzending van Luxemburg (Monsieur van Park Café). Ingeborg sprokkelt een povere dertien punten bij elkaar. Desondanks was ze erop voorbereid Europa te veroveren met de Engelstalige uitvoering van Door De Wind, getiteld Break Away.

Auteursversie

Stef Bos vindt alle media-aandacht rondom zijn songfestivalliedje in 1989 wat veel van het goede en besluit nooit meer een compositie voor het zangfestijn in te sturen. “Eens, maar nooit meer”, zegt hij er in 2003 over. Naast de liedjes die hij schrijft voor het debuutalbum van zijn vriendin werkt hij ook aan zijn eerste eigen album, Is Dit Nu Later, met daarop de single Papa; niet alleen veruit de grootste hit uit zijn carrière, ook een immense Top 2000-klassieker. De relatie met Ingeborg loopt begin jaren negentig stuk, al wil dat niet zeggen dat Stef Bos Door De Wind daarna volledig links laat liggen. Hij speelt het gedurende de jaren negentig nog af en toe tijdens concerten. Liveversies ervan zijn te vinden op het concertalbum Stad En Land en op het oeuvre-overzicht Dit Is Nu Later!, waarmee hij zijn twintigste jaar als artiest viert.
Door de jaren heen krijgt Door De Wind ietwat van een cultstatus bij onze zuiderburen en verschijnt het met enige regelmaat op verzamel-cd’s tussen andere Vlaamse krakers van onder anderen Dana Winner, Ivan Heylen, De Kreuners, Will Tura en Isabelle A. Dit is onder meer te wijten aan het feit dat Ingeborg nog geregeld op de Vlaamse tv verschijnt, bijvoorbeeld als jurylid in de muziekprogramma’s Steracteur Sterartiest en The Masked Singer. In de laatste jaren verschijnen er zelfs enkele covers van de geflopte songfestivalinzending, zoals die van het coverduo Tamara & Tom (dat ook de Ingeborg-liedjes Verlangen en Zomer opneemt) en de Vlaamse partyzangeres Angel. Deze versies boeken geen succes, al wordt de uitvoering van Miss Montreal uit Beste Zangers wel opgemerkt in België. Het is daar haar eerste hitnotering, ruim 31 jaar nadat het origineel verscheen.

Kiss from a Rose is een Seal nummer dat gebruikt werd in Batman-Forever soundtrack. De song was niet geschreven voor de film.
Een mysterieus lied.
Seal zelf heeft nooit uitgelegd waar het over gaat. Hij zei er alleen over: “Some kind of relationship that inspired the lyrics”.

Er was eens een grijze toren alleen op de zee.
Jij werd het licht aan de donkere kant van mij.
Liefde liet een drug achter die de hoogte is en niet de pil.

Maar wist je dat als het sneeuwt mijn ogen groot worden en
dat het licht dat je uitstraalt gezien kan worden.
Schat, ik vergelijk je met een kus van een roos in het sombere.
Hoe meer ik van je krijg, hoe vreemder het voelt...

Geschreven door de toen 19-jarige componist Gabriel Fauré in 1864-’65. Met dit stuk won Fauré de eerste prijs toen hij afstudeerde aan de Ecole Niedermeier in Parijs. Het werd voor het eerst gepubliceerd rond 1875 en verscheen later in een versie voor orkest.
Het is al jarenlang een favoriet lied van Les Corbeaux.

Woord gelijk aarde Allerhoogste,
onze eeuwige hoop,
eeuwig licht van hemel een aarde.Wij verbreken de stilte van de vredige nacht.
Goddelijke Redder richt uw oog op ons.
Spreid het vuur van uw machtige genade over ons...

Lacrimosa is één van de 14 delen van het Requiem van Wolfgang Amadeus Mozart en ook de laatste (onvoltooide) compositie van deze Oostenrijke componist.
Een Requiem is een mis die van oorsprong in de Katholieke eredienst werd opgedragen voor de doden en nu overal in concertzalen klinkt.

Het is de tweede single van Racoon’s album “ Another Day”. Het Nummer werd in 2005 uitgebracht als single en behaalde langzaamaan een hoge positie in de Nederlandse Top 40 zowel als de Single Top 100. Het omschrijft de ultieme liefde. Liefde die iedere dag groeit in plaats van afneemt naarmate de tijd verstrijkt. Zo simpel omschreven, zo’n prachtige betekenis!

Wolken boven me zeilen voorbij Ik vond mijn betekenis in dit leven Helder wit vliegt in mijn ogen Onder de blauwe, blauwe lucht De golven rollen binnen met het getij

Alle mensen haasten zich Zoekend naar betekenis in dit leven Zo gebruikt en verblind door leugens Ze zijn onder de blauwe, blauwe lucht Zoals ze maar zelden lijken te lachen Ik weet niet waarom. Ik ben te lang weggeweest En elke dag miste ik je meer Je ziet er net zo uit als vroeger, alleen dan knapper Iedere dag hou ik meer van jou

Want ik ben te lang weggeweest En elke dag miste ik je meer Je ziet er net zo uit als vroeger, alleen dan knapper Elke dag miste ik je meer En meer en meer en meer en meer

Omdat ik te lang ben weggeweest En elke dag miste ik je meer. Oh je ziet er net zo uit als vroeger, alleen dan knapper. Elke dag hou ik meer van jou En meer en meer en meer en meer Elke dag hou ik meer van jou

Is een Italiaans madrigaal uit de Renaissance. Het lied gaat over de schoonheid en het verlangen van jonge liefde.

Orlando di Lasso ( 1532-1594) was één van de productiefste componisten aller tijden (53 missen 1250 madrigalen, liederen) . Hij was het grootste deel van zijn muzikale loopbaan actief in München aan het hof van de Beierse hertogen. Zijn werken verklanken vooral bewogenheid en gevoeligheid.

Oh Ogen van mijn Liefste

Oh ogen van mijn liefste
Gevat in goudblonde wimpers
Oh gezicht stralender dan de maan
Houd mij in gedachten
Mijn mooie schat
Kijk een poosje naar me, het maakt me gelukkig.

The Long Day Closes is een partsong op tekst van Henry Fothergill Chorley en componist Arthur Sullivan, gepubliceerd in 1868. Deze partsong is een van de zeven partssongs die Sullivan dat jaar heeft gepubliceerd. Sullivan schreef de meeste van zijn 20 partsongs voor zijn lange samenwerking met W.S. Gilbert.
Chorley had ook samengewerkt met Sullivan aan andere liederen, aan Sullivans eerste (maar nooit geproduceerde) opera, The Sapphire Necklace (voltooid in 1867), en aan een stuk voor koor en orkest, The Masque at Kenilworth (Birmingham Festival, 1864).
Met de groei van koorverenigingen in het Victoriaanse tijdperk werden meerstemmige liederen populair in Groot-Brittannië (zoals ze dat eerder in Duitsland en elders waren). De term meerstemmig lied geeft aan dat het geschreven is voor meerdere vocale partijen. Meestal is de hoogste stem de melodie en de andere stemmen begeleidende harmoniën. Dit in tegenstelling tot een madrigaal waar de stemmen zelfstandiger, meer contrapuntisch zijn. Deze meerstemmige liederen worden vaak a capella gezongen.

Alan Parsons (Londen, 20 december 1948) is een Britse componist, musicus en producer. Hij is bekend als producer van onder andere Pink Floyd (The Dark side of the moon) en werkte bij de beroemde Abbey Road Studios. Later richtte hij samen met Eric Woolfson in de jaren 70 de band The Alan Parsons Project op. Het bekendst zijn het op single uitgebrachte "The Turn of a Friendly Card" (gezongen door Chris Rainbow) en het door ex-Zombies zanger Colin Blunstone gezongen "Old and Wise".
"Old and Wise " is in 1982 verschenen op het album "Eye in the Skye" wat tevens hun succesvolste album was.
Het nummer is een gelaten lied waarin de schrijver Eric Woolfson (die in 2009 op 64-jarige leeftijd overleed), verzucht dat hij alles zal begrijpen als hij oud en wijs is. Hij zal dan ook niet meer zo geraakt worden door de ellende om hem heen.

As far as my eyes can see
There are shadows approaching me
And to those I left behind, I wanted you to know
You've always shared my deepest thoughts
You follow where I go

And oh, oh, when I'm old and wise
Bitter words mean little to me
Autumn winds will blow right through me
And someday in the midst of time
When they ask me if I knew you
I'd smile and say you were a friend of mine
And the sadness would be lifted from my eyes
Oh, when I'm old and wise

As far as my eyes can see
There are shadows surrounding me
And to those I leave behind, I want you all to know
You've always shared my darkest hours
I'll miss you when I go

And oh, oh, when I'm old and wise
Heavy words that tossed and blew me
Like autumn winds, will blow right through me
And someday in the midst of time
When they ask you if you knew me
Remember that you were a friend of mine
As the final curtain falls before my eyes
Oh, when I'm old and wise
As far as my eyes can see

Het lied Adiemus is in 1994 geschreven door de componist Karl Jenkins (geboren 1944).
Deze componist, geboren in Wales (VK), afgestudeerd aan de Royal Academy of Music (Londen) componeerde het werk in eerste instantie als 30 seconden jingle bij een TV reclame voor Delta Airlines.
De opdracht was een uniek, hedendaags, opbeurend, gezongen geluid te maken, refererend aan etnische en new-age stijlen die de mondiale aard van de luchtvaartmaatschappij tot uitdrukking zou brengen.
Jenkins liet zich inspireren door Gospel, Keltische en Afrikaanse muziek, maar had geen tijd te zoeken naar een goede bijpassende tekst. Daarom verzon hij woorden in een niet bestaande taal, die fonetisch paste bij zijn muziek. De stemmen fungeren daarbij enkel als een additioneel muzikaal instrument, zonder afleiding door de betekenis van de woorden.
Later werd gesuggereerd dat het lijkt op Latijn, waarbij Adiemus ruwweg zou betekenen "We zullen naderbij komen". Hoewel Jenkins zelf bij het schrijven geen associatie had met het Latijn vond hij het wel toepasselijke woorden.
De muziek in de commercial werd zo’n groot succes dat Jenkins het later in 1994 uitwerkte tot een 4 minuten durend lied, dat in 1995 werd uitgebracht als CD single en later de opening werd van het album Adiemus: Songs of Sanctuary. Later volgden nog 4 andere Adiemus albums en werd Jenkins een van de de meest gespeelde hedendaagse componisten.
De muziek werd door velen ‘spirituele muziek voor seculaire mensen’ en in Japan ook wel ‘genezende muziek’ genoemd.
Zelf zei Jenkins hierover: "The sound is universal, as is the language of music."
Wij zingen het lied in een arrangement voor sopraan, alt, tenor en bas van Nicolas Hare.

Was de wereld maar wijs / What a wonderful world

"What a Wonderful World" geschreven voor Louis Armstrong heeft de toets van de tijd glansrijk doorstaan. De muziek en de woorden vertellen ons dat als het erop lijkt dat als alles verloren is en we wanhopig zijn, er altijd hoop is voor de toekomst.
Het Engelse lied is geschreven door Bob Thiele en George David Weiss en hertaald door Jan Rot. George Weiss een van de liedschrijvers, zegt dat hij deze song speciaal voor Armstrong geschreven heeft, omdat juist hij het vermogen had om mensen van verschillende rassen te verenigen. Het werd uitgebracht in 1967 en was helemaal niet succesvol in de USA omdat Larry Newton de president van de ABC Records, deze song niet zag zitten en weigerde het te promoten.
Larry Newton had hele andere plannen met Armstrong. Hij wilde dat hij “Hello Dolly” voor ABC Records ging zingen, een grote hit van Armstrong bij de vorige platenmaatschappij van Armstrong.
Toen Newton onverwacht binnenkwam tijdens de opname van "Wonderful World" wilde hij de opname stoppen. Hij werd door de musici uit de studio gezet omdat hij een stoorzender was.
De opnamesessie duurde langer dan verwacht. Om er zeker van te zijn dat de musici betaald werden voor de overuren, accepteerde Armstrong maar $250 voor zijn werk.

De Jordaan / Penny Lane

Al in 1965 schijnt Paul McCartney het idee te hebben gehad om een nummer genaamd Penny Lane te schrijven. Het duurde echter nog een jaar voordat hij daadwerkelijk het nummer geschreven had. Net als Strawberry Fields Forever verwijst Penny Lane naar plaatsen uit de jeugd van The Beatles in Liverpool. Aan Penny Lane bevond zich de bushalte waar McCartney op een andere buslijn over moest stappen als hij van zijn eigen huis aan Forthlin Road naar het huis van John Lennon aan Menlove Avenue reisde.

De kapper waar in het lied naar verwezen wordt, Bioletti genaamd volgens McCartney, zorgde voor inspiratie voor het nummer. Deze kapper toonde foto's van verschillende kapsels in zijn etalage. McCartney verwerkte dit tot "In Penny Lane there is a barber showing photographs of every head he's had the pleasure to know".

De rotonde, waarnaar verwezen wordt, is aan het noordoostelijke uiteinde van Penny Lane. In het lied wordt ook verwezen naar een bankier, omdat er aan Penny Lane ook een bank te vinden was. En hoewel de brandweerkazerne enkele kilometers verderop lag, verwerkte McCartney toch een brandweerman in de tekst

Hoewel een groot deel van de tekst door McCartney werd geschreven, herinnert McCartney zich dat Lennon ook meehielp met het schrijven van het derde couplet.

"Als ik je weer zie" is een Nederlands nummer van zangers Thomas Acda, Paul de Munnik, Maan en Typhoon. Het nummer werd uitgebracht op 14 januari 2021 en diende als themalied van de 23e editie van De Vrienden van Amstel LIVE!. Het nummer behaalde diverse hitlijsten waaronder de vijfde plek in de Nederlandse Single Top 100, de zesde plek in de Nederlandse Top 40 en was een tip in de Vlaamse Ultratop 50. De single heeft in Nederland de dubbel platina status.

Met een beetje hulp / With a little help from my friends

Het idee voor deze song was afkomstig van Paul Mc Cartney en werd in 1967 geschreven.

McCartney en John Lennon werkten daarna samen aan het vervolmaken van het nummer in Lennons huis in Weybridge, Engeland.

De liedtekst van het nummer is grotendeels in de vorm van een gesprek tussen Starr en de overige drie Beatles, waarbij zij telkens een vraag stellen en Starr antwoord geeft. Zo zingen de drie Beatles de door John Lennon geschreven regel "What do you see when you turn out the light?", waarop Starr antwoordt met "I can't tell you, but I know it's mine".

Op verzoek van Starr werden de openingsregels van het nummer, die eerst luidden "What would you do if I sang out of tune? Would you stand up and throw tomatoes at me?", veranderd in "What would you think if I sang out of tune? Would you stand up and walk out on me?". Starr was bang dat hij anders bij elk concert bekogeld zou worden met tomaten. Iets dergelijks was namelijk ook gebeurd toen George Harrison zich tijdens een interview had laten ontvallen dat The Beatles van jelly beans hielden.

Heuvelrug / Wonderful Life

"Wonderful Life" is geschreven door Black onder zijn eigen naam Colin Vearncombe en geproduceerd door Dave Dix. Black schreef het nummer toen hij weinig geld had. Over het succes van de single vertelde hij: "Ik was eigenlijk ironisch... De meeste mensen namen het echter serieus."

Het nummer werd in september 1986 voor het eerst in het Verenigd Koninkrijk en Ierland als single uitgebracht door Ugly Man Records, maar kwam niet verder dan een 72e positie in de UK Singles Chart. Hierna namen Black en Ugly Man het besluit om de single uit te brengen op het grotere platenlabel A&M Records, na het succes van de volgende single "Sweetest Smile". Ditmaal werd het een grotere hit: in thuisland het Verenigd Koninkrijk werd nu de 8e positie behaald. In Oostenrijk zelfs de nummer 1-positie, Duitsland, Zwitserland en Frankrijk de 2e.

In Nederland werd de plaat in de herfst van 1987 veel gedraaid op Radio 3 en werd een radiohit in de destijds twee landelijke hitlijsten op de nationale publieke popzender.

Dansen op de Dijk / Dancing in the Street

Het was het eerste nummer van het album "Dance Party" dat op single uitgebracht werd. De andere twee waren Wild One en Nowhere to Run. Die zouden echter niet zo succesvol worden als Dancing in the Street, dat de grootste hit van Martha & The Vandellas werd, in zowel de Verenigde Staten, Ierland als het Verenigd Koninkrijk. In de VS kwam het tot de tweede positie in de Billboard Hot 100. In het Verenigd Koninkrijk piekte Dancing in the Street oorspronkelijk in de top 20, maar in 1969 begon de diskjockey Alan Freeman het op eigen initiatief te draaien in zijn populaire radioshow Pick of the Pops op BBC Radio One. Platenlabel Tamla-Motown haastte zich het nummer opnieuw uit te brengen en het kwam op de vierde plek terecht. Dit zorgde voor een nieuwe populariteitsgolf voor Martha & The Vandellas in Groot-Brittannië. Ook in Ierland werd het nummer pas eind jaren 60 een hit. Naast het eerder genoemde succes wist het nummer de top 10 op de R&B-lijst te bereiken en de top-40 in Canada. Ook verkreeg het de veertigste positie op de lijst van 500 beste nummers volgens het Amerikaanse tijdschrift Rolling Stone.

Na een reeks van hits geschreven door het songwriterstrio Holland-Dozier-Holland was "Dancing in the Street" de eerste hit van Martha & The Vandellas die geschreven werd door William "Mickey" Stevenson. Dit deed hij in samenwerking met Ivy Jo Hunter en Marvin Gaye, net als Martha & The Vandellas een artiest van de platenmaatschappij Motown. In eerste instantie schreef Stevenson het nummer als een ballad. Toen hij het aan Marvin Gaye liet zien, dacht deze dat het een meer dansbaar nummer was, waardoor het zijn uiteindelijke vorm bereikte. De twee hadden Kim Weston (Stevensons latere echtgenote) in gedachten om het nummer op te nemen, maar zij wees het af. Daardoor kregen Martha & The Vandellas de kans het aan hun repertoire toe te voegen.

Leadzangeres Martha Reeves vond aanvankelijk dat het lied aanvankelijk te veel in herhaling verviel. Ze bewerkte zelf het vocale arrangement, zodat het bij haar stem paste. Ivy Jo Hunter werd aan de credits toegevoegd vanwege zijn hulp bij het muzikale arrangement. Hij was ook degene die met een koevoet op de afterbeat meesloeg om krachtiger over te komen. Het nummer werd uitgebracht op het label Gordy, een sublabel van Berry Gordy's Motown-imperium.

Wouldn't It Be Nice / Wat een fijn idee

"Wouldn't It Be Nice" is een nummer van de Amerikaanse band The Beach Boys. Het nummer verscheen op hun album Pet Sounds uit 1966. Op 18 juli van dat jaar werd het nummer uitgebracht als de derde en laatste single van het album.

Achtergrond

"Wouldn't It Be Nice" is geschreven door Brian Wilson, Tony Asher en Mike Love en geproduceerd door Wilson. Op het nummer zijn diverse leden van de sessiegroep The Wrecking Crew te horen. Asher vertelde in een interview dat Wilson het idee kreeg voor het nummer: "De onschuldigheid van de situatie - je bent te jong om te trouwen - leek hem erg aan te spreken." Wilson schreef de muziek, terwijl Asher binnen twee dagen bijna alle teksten schreef. De bijdrage van Love bestond uit het laatste couplet "Good night, oh baby, sleep tight, oh baby".
Love beweert echter dat hij na de fade-out nog meer tekst had toegevoegd, terwijl Asher beweert dat dit niet mogelijk is, aangezien Love tijdens de schrijfsessies voor Pet Sounds in Japan met de groep op tournee was. Volgens zijn advocaat is het echter mogelijk dat hij met Wilson telefoongesprekken had gevoerd en zo bij het schrijven had kunnen helpen, een argument waarvan Asher geloofde dat het "zo absurd" was en verwierp. Pas in 1994 werd de naam van Love, na een rechtszaak, toegevoegd als mede-auteur van 35 Beach Boys-nummers, waaronder "Wouldn't It Be Nice".

Compositie

Waar oudere Beach Boys-nummers vooral gaan over tienerliefde en jong zijn, wordt op "Wouldn't It Be Nice" vooruitgekeken naar de toekomst, wat in de eerste regel al te horen is: "Wouldn't it be nice if we were older?" (Zou het niet fijn zijn als we ouder waren?) In de documentaire Endless Harmony over de groep vertelde Wilson dat het nummer gaat over "waar kinderen over de hele wereld doorheen gaan... zou het niet fijn zijn als we ouder waren, of weg konden lopen om te trouwen".

In een ander interview vertelt Wilson over "Wouldn't It Be Nice": "[Het] was geen lang nummer, maar het is erg vrolijk. Het gaat over de frustraties van de jeugd, wat je niet kunt hebben, wat je echt wilt, en je moet er op wachten. Het gaat over de vrijheid om met iemand samen te leven. Het idee is, hoe meer we erover praten, hoe meer we het willen, maar laten we er toch over praten. Laten we praten, over wat we kunnen hebben als we het echt zouden doen." Asher voegde hieraan toe dat Wilson "constant op zoek was naar onderwerpen waar kinderen zich in kunnen vinden. Ook al was hij bezig met de meest gevorderde arrangementen, was hij zich nog steeds erg bewust van de commerciële kant. Dit moet absoluut herkenbaar zijn."

Uitgave

"Wouldn't It Be Nice" werd in Noord-Amerika en Oceanië uitgegeven met "God Only Knows" op de B-kant. In Europa werden de nummers omgedraaid en werd "God Only Knows" een hit. In de Verenigde Staten kwam "Wouldn't It Be Nice" tot de achtste plaats in de Billboard Hot 100, terwijl in Canada de vierde plaats werd behaald. In Nieuw-Zeeland en Australië kwam het respectievelijk op de plaatsen 12 en 20 in de hitlijsten. In juli 1975 werd het nummer opnieuw uitgebracht als single ter promotie van het compilatiealbum Good Vibrations – Best of The Beach Boys. In de Verenigde Staten kwam het ditmaal niet verder dan plaats 103 in de Bubbling Under Hot 100-lijst.

Let the sun shine / Laat de Liefde

"Let the Sunshine In" (Aquarius) werd geproduceerd door Bones Howe, die eerder had gewerkt met onder meer The Mamas and the Papas en Elvis Presley. The 5th Dimension-zanger Billy Davis jr. liet ooit zijn portemonnee liggen in een taxi in New York; de man die de portemonnee vond werkte mee aan de productie van Hair en nodigde de groep uit om een voorstelling bij te wonen. Howe vertelde hierover: "Nadat zij het hadden gezien, kreeg ik een telefoontje waar zij allemaal door elkaar heen zeiden: We moeten "Aquarius" opnemen, het is het beste dat ooit gemaakt is." Howe was oorspronkelijk skeptisch over dit idee, aangezien het geen compleet nummer was, maar slechts een introductie (het was ook het eerste nummer uit de musical). Nadat hij zelf de show zag, kreeg hij het idee om een medley te maken met een van de andere nummers. Hij gebruikte een aantal regels uit "The Flesh Failures" die enkel bestonden uit de woorden "let the sunshine in". De twee nummers zijn verschillend in toonsoort en tempo, maar sluiten toch naadloos op elkaar aan.

De instrumentale track van "Let the Sunshine In" werd opgenomen in Los Angeles met enkele leden van The Wrecking Crew: Hal Blaine op drums, Joe Osborn op basgitaar, Larry Knechtel op de toetsen, en Tommy Tedesco en Dennis Budimir op gitaar. De vocalen werden echter in Las Vegas opgenomen, waar The 5th Dimension op dat moment optrad, met slechts twee microfoons voor de vijf zangers. De solo van Davis tijdens "Let the Sunshine In" werd tijdens de sessie geïmproviseerd.

"Let the Sunshine In" werd een wereldwijde hit. Zowel in Canada als in de Amerikaanse Billboard Hot 100 werd het een nummer 1-hit. In de Verenigde Staten stond het zes weken op de eerste plaats en staat het op plaats 66 in de lijst met grootste hits ooit in het land. Ook in Australië, Duitsland, Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika, Zweden en Zwitserland werd de top 10 werd bereikt.